Szanowni Państwo !
Po dwuletniej przerwie spotykamy się ponownie. Zawsze z tą samą ideą, by pamiętać o tych, którzy oddali życie za ojczyznę.
Spotykamy się w kwietniu miesiącu narodzin, Andrzeja i Janka naszych chłopców z Dziektarzewa. Narodziny przynoszą ze sobą nadzieję i radość. Są zapowiedzią i chciałoby się rzec obietnicą wspaniałego życia.
Nasi chłopcy z Dziektarzewa wypełnili przestrzeń swojego życia, jak mogli najpełniej, swoją wiedzą, umiejętnościami i talentem.
Służyli zgodnie z wolą swoich przodków i z własnym wyborem: społeczeństwu i ojczyźnie.
Zapłacili cenę najwyższą, cenę własnego życia.

Przy tej okazji należy wspomnieć o panu Ryszardzie Krawczyku, którego między nami już nie ma, a który był inicjatorem postawienia pomnika w Dziektarzewie.
Pozwólcie Państwo, że w poświęcę mu chwilę.

Wspomnienie

W życiu byłeś Wizjonerem, człowiekiem zaangażowanym społecznie, budzącym często sprzeczne reakcje. Nie można było być obojętnym wobec tego co robiłeś, mówiłeś, do czego dążyłeś. W tym jednym możemy zgodzić się wszyscy.
Dążyłeś do celu, zarażony opowieściami o wojnie i czynie. Chciałeś mieć swoje pole działania w czasie pokoju.
Nie wszystek umarłeś. Pozostawiłeś po sobie to miejsce, ludzkie wspomnienia, a nade wszystko obowiązek pamiętania o tych, którzy odeszli niczym kamienie przez Boga rzucone na szaniec.
Kruche jest ludzkie życie, a i pamięć o nim bywa ułomna.  Tyle znaczymy dla świata, ile potrafimy ten świat zmienić, wycisnąć swoje piętno w czasie i przestrzeni, która została nam dana. Wierzyłeś, że warto pamiętać o Stanisławie, Andrzeju i Janku i że człowiek żyje tak długo, jak długo trwa o nim pamięć. Ty, nie pozwoliłeś byśmy zapomnieli o młodych chłopcach dla których Dziektarzew był domem rodzinnym. Los sprawił, że Wasze drogi się przecięły. Jedność miejsca połączyła Was.

Siła i DETERMINACJA  opisywały Twoje życie. Stowarzyszenie, świetlica, święto Dziektarzewa. Mobilizowałeś i aktywizowałeś budząc z uśpienia ludzkie emocje.
Cześć Twojej pamięci.

Katarzyna Kołodziejczak-Kostecka